درهوایت بی‌قرارم روز و شب................................سر ز پایت برندارم روز و شبروز و شب را همچو خود مجنون کنم.......................روز و شب را کی گذارم روز و شب
جان و دل از عاشقان می‌خواستند............................جان و دل را می‌سپارم روز و شب
تا نیابم آن چه در مغز منست.................................یک زمانی سر نخارم روز و شب
تا که عشقت مطربی آغاز کرد...............................گاه چنگم گاه تارم روز و شب
می‌زنی تو زخمه و بر می‌رود...............................تا به گردون زیر و زارم روز و شب
ساقیی کردی بشر را چل صبوح............................زان خمیر اندر خمارم روز و شب
ای مهار عاشقان در دست تو................................در میان این قطارم روز و شب
می‌کشم مستانه بارت بی‌خبر.................................همچو اشتر زیر بارم روز و شب
تا بنگشایی به قندت روزه‌ام..................................تا قیامت روزه دارم روز و شب
چون ز خوان فضل روزه بشکنم...........................عید باشد روزگارم روز و شب
جان روز و جان شب ای جان تو...........................انتظارم انتظارم روز و شب
تا به سالی نیستم موقوف عید................................با مه تو عیدوارم روز و شب
زان شبی که وعده کردی روز وصل......................روز و شب را می‌شمارم روز و شب
بس که کشت مهر جانم تشنه است..........................ز ابر دیده اشکبارم روز و شب
دیوان شمس تبریزی / غزلیات
0 نظرات:
ارسال یک نظر