تاریکی شب

این روزا
گوشه جا نمازم
فاصله ها ایجاد شده
فاصله ای به اندازه دنیا
ولی نزدیکم به اندازه یک صدا
صدایی که شاید جنسش
از مرز شنیدن
برای ما آدمای خاکی رد شده
و حسش رو
تو شبای انتظار خلاصه می کنم.

شاید سوسوی فانوس تو شب تاریک
بهترین واژه برای رسوندن حرفم باشه.

شاید بغض دیدن ماه
برای ستاره ها
و نفسی که روشنایی می ده به آسمون ستاره ها
دور شده ؛
و تاریک ترم
از حس کردن
آیینه.
دارم سعی می کنم
با پلک زدن های کوتاه
و یا نبستن چشمام برای یه مدت طولانی
این ریاضت رو با این حسم
به حقیقت لایزال هستی نشون می دم
تا بگم و بدونی خدا
تو که بهترین شنونده ای
--------
تو یه تاریکی شب
شاید تونستم به دستی تکون بدم
شاید دیده نشده
ولی من کارم رو کردم
و حسم رو نشون دادم.